21 juni Andenes Walvissafari

Het weer zag er niet echt aantrekkelijk uit toen we vanochtend wakker werden. De berg waar we op uitkijken was maar gedeeltelijk te zien, de rest hing een grote grijze wolk voor, MAAR de vlag hing recht naar beneden wat betekend dat de wind was gaan liggen en dat was van belang voor de walvissafari. Het zag er dus hoopvol uit, al zou een zonnetje ook wel leuk zijn.
Vanwege Vaderdag had Sterre nog een zelfgemaakt cadeautje voor papa, een stropdas die ze geknipt en geplakt heeft en een klein cadeautje. Papa wilde graag een nieuwe accuboor hebben, maar het leek ons geen goed idee om deze tijdens de vakantie te geven. Komt thuis dus wel, maar zo hebben we er toch iets aan gedaan.
De hele ochtend hebben we ons een beetje vermaakt op de camping, wat opruimen, de kastjes herindelen nu ze wat leger worden, Sterre in haar zwembadje onder de douche gezet, gewandeld etc.
Daarna hebben we pasta gemaakt zodat we in elk geval een gevulde maag zouden hebben als we op de boot gingen. Leo had al het vermoeden dat ie zeeziek zou worden, dus een lege maag is dan ook niets. Na het eten richting de walvissafari waar we hoorde dat ie inderdaad door ging, en nu konden we ook betalen. Was nog een “meevaller”. Toen we gisteren informeerden was het 795 NOK p.p. en voor Sterre nog eens 500 NOK. Nu bleek Sterre gratis en kregen wij familiekorting waardoor we maar 1400 betaalde. Nog een hoop geld, maar dat wisten we van te voren. Na het betalen nog even gewandeld daar want de rondleiding door het bijbehorende museum zou om 16.15 beginnen. De rondleiding begon met de mogelijkheid om pilletjes tegen reisziekte in te nemen. Dat heeft Leo maar gedaan. Sterre hadden we al Kay haar toverdrankje gegeven (deze hadden we gehaald mocht Sterre last van wagenziekte krijgen, maar gelukkig tot nu toe niet nodig gehad). Deze kwam nu goed van pas. Ik heb hier ook maar wat van genomen voor de zekerheid. De rondleiding zelf was wel interessant maar niet echt goed te doen met Sterre, zij liep daar een beetje te lachen en te zingen dus ben ik met haar maar even ergens anders heen gegaan.
Om 17.50 werden we bij de boot verwacht. Het was ondertussen aardig koud geworden (helaas nog steeds geen zonnetje) dus we waren dik aangekleed. Sterre denk wel drie lagen kleren en haar warme antislipsokken. We hadden in Gotenborg nieuwe regenlaarzen gekocht, een maatje groter en daar paste deze precies in. Wij ook verschillende lagen en voor de zekerheid ook nog de regenjassen meegenomen. Sterre kreeg ook nog een zwemvest aan, al vond ze dat vreselijk. Gelukkig gaf een van de gidsen haar een koekje en toen was het huilen spontaan over.
Het was erg druk op de boot, maar toen iedereen een plekje had gingen we weg. Door de storm van de dag ervoor waren er nog flink wat golven (voor ons gevoel dan, zij spraken over een uiterst vlak zeetje, eentje die ze maar 5x per seizoen hebben ofzo) en dat voelde Leo gelijk. Die hebben we dus niet veel gezien tijdens de heenreis, die heeft even een plekje opgezocht waar ie lekker veel frisse lucht had zodat ie zich wat beter voelde. Ik was bang dat Sterre er ook last van zou krijgen (of ik zelf), maar nee gelukkig niet. Sterre heeft zowat de hele reis biskwietjes zitten eten. De bemanning vond haar erg leuk en dus kwamen ze elke keer kijken of ze nog iets nodig had, dekens, koekjes of wat dan ook. Voor mij wel erg makkelijk, want met Sterre over de boot lopen was niet echt een optie, daarvoor schommelde hij te veel en Sterre laten zitten was natuurlijk ook geen optie. Al waren er wel een aantal Nederlanders die even op haar wilde letten. Dit was handiger.
Na ongeveer vijf kwartier varen werd er gemeld dat er een walvis gehoord was via de sonar. Hij was nog wel wat ver weg, maar we kwamen in de buurt. Nog wat later was er heel in de verte een andere walvis te zien, maar deze hebben maar weinig mensen gezien, wij ook niet. Sterre en ik hebben een mooi plekje boven opgezocht langs de railing. We kregen er een stoel en een deken bij dus Sterre en ik zaten prima! Nu alleen nog maar een walvis! En ja hoor even later was er een walvis te zien en Sterre en ik (en Leo ook ondertussen) bleken een superplekje te hebben. Het bleek walvis Glenn te zijn. Het is een potvis, en deze staan er om bekend dat ze zo’n 8 minuten boven blijven, waardoor we hem goed konden zien. Na een minuut of acht werd er geroepen, he’s diving en toen was het moment waarop iedereen wachtte, zijn staart werd zichtbaar en hij dook onderwater! Van Glenn weten ze ondertussen dat hij zo’n 40 a 50 minuten onderwater blijft voordat ie weer tevoorschijn komt, dus daar gingen we op wachten! Het wachten duurde niet al te lang en toen bleek de walvis die sommige eerst van uit de verte zagen nu vlakbij te zijn. Ook deze zagen we en bleef weer even boven om na zo’n minuut of 7 weer onder te duiken, wat het moment was om de mooiste foto te maken. Nu was het wachten nog op Glenn en ook hij liet zich weer netjes zien. Deze keer van nog dichterbij. Bijzonder om te zien dat zo’n beest zo dicht bij de boot komt! Het maakte in elk geval alle kou op de boot weer goed!
Hierna besloot de kapitein om terug te varen omdat het wel heel erg koud was en we in elk geval 3x een walvis hadden gezien (die ochtend was dat maar 2x geweest). Tijdens de terugreis kregen we broodjes en warme soep en dat ging er wel goed in. Ondanks de warme kleren ga je de koude wind toch wel voelen. Sterre die zat lekker ingepakt in dekens soep met broodjes en biskwietjes te eten. Was een teken dat ze helemaal nergens last van had zei de bemanning want anders had ze niet constant gegeten. Gelukkig maar. Ze heeft zich op de boot trouwens ook keurig gedragen, vond het denk ook allemaal wel spannend waardoor ze netjes op schoot bleef zitten en goed luisterde en iedereen die naar haar keek werd getrakteerd op een mooie lach en een vrolijk liedje. (ja na uren de dvd van Pippeloentje te hebben geluisterd kent ze alle liedjes wel), waardoor iedereen ook aandacht aan haar gaf.
Om half elf voeren we weer de haven in en konden we verkleumd maar voldaan terug naar de camper en weer naar de camping. Gelukkig was er daar nog een plaatsje vrij. De nacht ervoor was alles vol. Sterre is daarna als een blok in slaap gevallen (en wij even later trouwens ook).